Src="https://present5.com/presentation/3/184293348_437234657.pdf-img/184293348_437234657.pdf-1.jpg" alt=">FAKTOR-FAKTOR dan MEKANISME TANTANGAN BUKAN KHUSUS Tatyanaevna Titova Jabatan Nikolaevna Tatyanaevna Diagnostik Makmal"> ФАКТОРЫ и МЕХАНИЗМЫ НЕСПЕЦИФИЧЕСКОЙ РЕЗИСТЕНТНОСТИ Титова Татьяна Николаевна Кафедра лабораторной диагностики ИПО БГМУ Уфа-2014!}
Src="https://present5.com/presentation/3/184293348_437234657.pdf-img/184293348_437234657.pdf-2.jpg" alt="> Untuk berlakunya proses berjangkit, bersama-sama dengan sifat-sifat patogen, keadaan makroorganisma adalah penting:"> Для возникновения инфекционного процесса важное значение наряду со свойствами возбудителя имеет состояние макроорганизма: восприимчивость (чувствительность) или невосприимчивость (резистентность) к инфекции. ФАКТОРЫ НЕСПЕЦИФИЧЕСКОЙ ЗАЩИТЫ ОРГАНИЗМА Гуморальные Внешние барьеры Внутренние барьеры Клеточные факторы факторы Нормальная Лимфоузлы Фагоциты Лизоцим микрофлора Белки острой фазы Кожа Тканевые, Естественные Комплемент клеточные киллеры Слизистые барьеры Интерфероны Другие цитокины!}
Src="https://present5.com/presentation/3/184293348_437234657.pdf-img/184293348_437234657.pdf-3.jpg" alt="> MIKROFLORA NORMAL BADAN MANUSIA Menghalang perekatan permukaan badan dan penjajahan oleh patogenik"> НОРМАЛЬНАЯ МИКРОФЛОРА ОРГАНИЗМА ЧЕЛОВЕКА Препятствует адгезии и колонизации поверхностей тела патогенными микроорганизмами. Защитное действие обусловлено конкуренцией за питательные вещества, изменением р. Н среды, продукцией колицинов и других активных факторов, препятствующих внедрению и размножению патогенных микроорганизмов. Способствует созреванию иммунной системы и поддержанию ее в состоянии высокой функциональной активности, так компоненты микробной клетки неспецифически стимулируют клетки иммунной системы. Пример: дисбактериозы!}
Src="https://present5.com/presentation/3/184293348_437234657.pdf-img/184293348_437234657.pdf-4.jpg" alt="> HALANGAN LUARAN Kulit dan membran mukus berfungsi sebagai penghalang yang menghalang penembusan"> ВНЕШНИЕ БАРЬЕРЫ Кожа и слизистые оболочки служат барьером, препятствующим проникновению внутрь организма большинства микробов. Неспецифические механизмы Механический барьер удаление микроорганизмов с поверхности кожи. (слущивание верхних слоев эпителия) Бактерицидные свойства потовые и сальные железы (молочная и жирные кислоты, ферменты); моча и секреты слюнных и пищевари тельных желез (лизоцим). Специфические реакции Секреторные иммуноглобулины – обладают бактерицидными свойствами и активируют местные фагоцитирующие клетки!}
Src="https://present5.com/presentation/3/184293348_437234657.pdf-img/184293348_437234657.pdf-5.jpg" alt="> HALANGAN DALAMAN Sistem saluran limfa dan nodus limfa pada. fagositosis"> ВНУТРЕННИЕ БАРЬЕРЫ Система лимфатических сосудов и лимфатических узлов. фагоцитоз на месте доставка возбудителя фагоцитами в лимфатические узлы или др. местные лимфатические образования (воспалительный процесс) распространение процесса на следующие регионарные лимфоидные образования. Гисто-гематические барьеры препятствуют проникновению возбудителей из крови в головной мозг, репродуктивную систему, глаза. Мембрана каждой клетки служит барьером для проникновения в нее посторонних частиц и молекул.!}
Src="https://present5.com/presentation/3/184293348_437234657.pdf-img/184293348_437234657.pdf-6.jpg" alt="> FAKTOR SEL SEL PHAGOSIT Peranan pelindung sel darah motil dan tisu"> КЛЕТОЧНЫЕ ФАКТОРЫ ФАГОЦИТИРУЮЩИЕ КЛЕТКИ Защитная роль подвижных клеток крови и тканей впервые обнаружена И. И. Мечниковым в 1883 г. Он назвал эти клетки фагоцитами и сформулировал основные положения фагоцитарной теории иммунитета.!}
Src="https://present5.com/presentation/3/184293348_437234657.pdf-img/184293348_437234657.pdf-7.jpg" alt="> FAKTOR SEL Semua sel fagositik badan, mengikut I. I. Mechnikov ,"> КЛЕТОЧНЫЕ ФАКТОРЫ Все фагоцитирующие клетки организма, по И. И. Мечникову, подразделяются на микрофаги - полиморфноядерные гранулоциты крови: нейтрофилы, эозинофилы и базофилы; макрофаги (соединительной ткани, печени, легких и др.) вместе с моноцитами крови и их костномозговыми предшественниками (промоноциты и монобласты) объединены в особую систему мононуклеарных фагоцитов (СМФ).!}
Src="https://present5.com/presentation/3/184293348_437234657.pdf-img/184293348_437234657.pdf-8.jpg" alt="> FAKTOR SEL Mikrofaj dan makrofaj mempunyai asal myeloid yang sama"> КЛЕТОЧНЫЕ ФАКТОРЫ Микрофаги и макрофаги имеют общее миелоидное происхождение - от полипотентной стволовой клетки, которая является единым предшественником грануло и моноцитопоэза.!}
Src="https://present5.com/presentation/3/184293348_437234657.pdf-img/184293348_437234657.pdf-9.jpg" alt="> Asal-usul mikrofaj dan makrofaj Batang"> Происхождение микрофагов и макрофагов Стволовая полипотентная Макрофаги Микрофаги клетка Периферическая Моноциты(1 -6%) Гранулоциты Клетка- кровь (60 -70% от всех предшественник лейкоцитов) миелоцитов Время циркуля- П/период 22 часа П/период 6, 5 часа ции в крови Вне кровяного Тканевые - Предшественник гранулоцитов и русла макрофаги макрофагов Монобласт Миелобласт Промоноцит Промиелоцит Моноцит Базофил Эозинофил Нейтрофил Тканевые макрофаги!}
Src="https://present5.com/presentation/3/184293348_437234657.pdf-img/184293348_437234657.pdf-11.jpg" alt=">Semua sel fagositik dicirikan oleh fungsi asas yang sama, persamaan struktur dan metabolik"> Все фагоцитирующие клетки характеризуются общностью основных функций, сходством структур и метаболических процессов. Наружная плазматическая мембрана всех фагоцитов отличается выраженной складчатостью и несет множество специфических рецепторов и антигенных маркеров, которые постоянно обновляются. Лизосомный аппарат – высоко развит, содержит богатый арсенал ферментов. Мембраны лизосом способны к слиянию с мембранами фагосом (фагосомная вакуоль) или с наружной мембраной (секреция лизосомных ферментов во внеклеточное пространство)!}
Src="https://present5.com/presentation/3/184293348_437234657.pdf-img/184293348_437234657.pdf-12.jpg" alt=">Reseptor makrofaj: Int. R interferon gamma reseptor; Fc. reseptor k"> Рецепторы макрофага: Int. R рецептор к гамма интерферону; Fc. R рецептор к Fc–фрагменту; C 3 R рецептор к фракции комплемента С 3; MFR маннозо фруктозный рецептор. Антиген МНС класса II!}
Src="https://present5.com/presentation/3/184293348_437234657.pdf-img/184293348_437234657.pdf-13.jpg" alt=">Tiga fungsi fagosit: Pelindung - membersihkan badan daripada agen berjangkit , produk"> Три функци фагоцитов: Защитная - очистка организма от инфекционных агентов, продуктов распада тканей и т. д. ; Представляющая - презентация лимфоцитам антигенных эпитопов на мембране фагоцита; Секреторная секреция лизосомных ферментов и цитокинов. МАКРОФАГ под электронным микроскопом!}
Src="https://present5.com/presentation/3/184293348_437234657.pdf-img/184293348_437234657.pdf-14.jpg" alt=">Peringkat fagositosis: 1 – kemotaksis 2 – lekatan) 3 – endositosis 4"> Стадии фагоцитоза: 1 – хемотаксис 2 – адгезия (прикрепление) 3 – эндоцитоз 4 – внутриклеточное переваривание!}
Src="https://present5.com/presentation/3/184293348_437234657.pdf-img/184293348_437234657.pdf-15.jpg" alt=">1. Chemotaxis ialah pergerakan sasaran fagosit dalam persekitaran. Berkaitan dengan kehadiran pada"> 1. Хемотаксис целенаправленное передвижение фагоцитов в окружающей среде. Связано с наличием на мембране специфических рецепторов!}
Src="https://present5.com/presentation/3/184293348_437234657.pdf-img/184293348_437234657.pdf-16.jpg" alt=">2. Lekatan (melekat) serta-merta mendahului endositosis (menangkap).">!}
Src="https://present5.com/presentation/3/184293348_437234657.pdf-img/184293348_437234657.pdf-17.jpg" alt=">3. Endositosis ialah fungsi fisiologi utama fagosit profesional. dibezakan"> 3. Эндоцитоз основная физиологическая функция профессиональных фагоцитов. Различают фагоцитоз - в отношении частиц с диаметром не менее 0, 1 мкм; пиноцитоз - в отношении более мелких частиц и молекул. Механизмы: захват антигенов обтеканием их псевдоподиями без участия специфических рецепторов; маннозофукозные рецепторы распознают углеводные компоненты поверхностных структур микроорганизмов (бактерий, дрожжеподобных грибов рода Candida и др.). рецепторы для Fc фрагмента иммуноглобулинов и для СЗ фракции комплемента. Такой фагоцитоз называют иммунным (наиболее эффективный).!}
Src="https://present5.com/presentation/3/184293348_437234657.pdf-img/184293348_437234657.pdf-18.jpg" alt=">Endositosis bergantung pada kepatogenan mikroorganisma. Avirulen atau virulen rendah difagositosis secara langsung (bukan kapsul"> Эндоцитоз зависит от патогенности микроорганизмов. Фагоцитируются непосредственно авирулентные или низко вирулентныебактерии (бескапсульные штаммы пневмококка, штаммы стрептококка, лишенные гиалуроновой кислоты и М протеина). Фагоцитируются только после опсонизации комплементом и/или антителами большинство бактерий, наделенных факторами агрессивности (стафилококки - А протеином, кишечные палочки - выраженным капсульным антигеном, сальмонеллы - Vi антигеном, и др.).!}
Src="https://present5.com/presentation/3/184293348_437234657.pdf-img/184293348_437234657.pdf-19.jpg" alt=">Aktiviti fagosit dicirikan oleh penunjuk phagocytic opsonocytic Psonophagocytic. bilangan bakteria, bakteria"> Активность фагоцитов характеризуется фагоцитарными показателями и опсоно фагоцитарным индексом. Фагоцитарные показатели число бактерий, поглощенных или «переваренных» одним фагоцитом в единицу времени. Опсоно-фагоцитарный индекс отношение фагоцитарных показателей, полученных с иммунной (содержащей опсонины) и неиммунной сывороткой. Эти показатели используются для определения иммунного статуса индивидуума, для подтверждения факта заболевания (серодиагностика).!}
Src="https://present5.com/presentation/3/184293348_437234657.pdf-img/184293348_437234657.pdf-20.jpg" alt=">4. Pencernaan intraselular bermula apabila bakteria atau objek lain ditelan. Berlaku dalam fagolisosom"> 4. Внутриклеточное переваривание начинается по мере поглощения бактерий или других объектов. Происходит в фаголизосомах (слияние лизосом с фагосомами). Осуществление механизмов микробоцидности фагоцитов. Кислороднезависимые механизмы опосредованы ферментами (в т. ч. лизоцим), попадающими в фагосому в результате ее слияния с лизосомами. Кислородзависимые механизмы связаны с «окислительным взрывом» . выбросом биологически активных продуктов восстановления кислорода (Н 2 О 2, ОН).!}
Src="https://present5.com/presentation/3/184293348_437234657.pdf-img/184293348_437234657.pdf-22.jpg" alt=">Mekanisme kemandirian mikroorganisma berfagositosis: keupayaan untuk menghalang pelakuran lisosom dengan fagosom (Toxoplasma,"> Механизмы выживания фагоцитированных микроорганизмов: способность препятствовать слиянию лизосом с фагосомами (токсоплазмы, микобактерии туберкулеза); устойчивость к действию лизосомных ферментов (гонококки, стафилококки, стрептококки группы А и др.); способность после эндоцитоза покидать фагосому, избегая действия микробоцидных факторов, и длительно персистировать в цитоплазме фагоцитов (риккетсии и др.).!}
Src="https://present5.com/presentation/3/184293348_437234657.pdf-img/184293348_437234657.pdf-23.jpg" alt=">Fungsi pembentangan makrofaj adalah untuk melekat pada membran luar"> Презентативная (представляющая) функция макрофагов состоит в фиксации на наружной мембране антигенных эпитопов микроорганизмов. В таком виде они бывают представлены макрофагами для их специфического распознавания клетками иммунной системы - Т лимфоцитами!}
Src="https://present5.com/presentation/3/184293348_437234657.pdf-img/184293348_437234657.pdf-25.jpg" alt=">Dalam kes di mana tindak balas keradangan yang melibatkan fagosit tidak mencukupi, rembesan produk"> В тех случаях, когда воспалительной реакции с участием фагоцитов оказывается недостаточно, секреторные продукты макрофагов обеспечивают вовлечение лимфоцитов и индукцию специфического иммунного ответа.!}
Src="https://present5.com/presentation/3/184293348_437234657.pdf-img/184293348_437234657.pdf-27.jpg" alt="> Sel pembunuh semulajadi (NK) Morfologi NK yang mengandungi granulosa besar limfosit."> Естественные клетки-киллеры (ЕК) Морфология ЕК Большие гранулосодержащие лимфоциты. Содержат азурофильные цитоплазматические гранулы (аналоги лизосом фагоцитов) Фагоцитарной функцией ЕК не обладают. Неспецифический характер цитотоксического действия отличает эти клетки от антигенспецифических Т киллеров. Среди лейкоцитов крови человека ЕК составляют от 2 до 12%. Ген E 4 bp 4 отвечает за производство клеток киллеров в костном мозге. (Результаты исследования опубликованы в Nature Immunology)!}
Src="https://present5.com/presentation/3/184293348_437234657.pdf-img/184293348_437234657.pdf-28.jpg" alt="> Faktor humoral Pelengkap ialah kompleks kompleks protein serum darah."> Гуморальные факторы Комплемент сложный комплекс белков сыворотки крови. Находятся обычно в неактивном состоянии. Активируется при соединении антигена с антителом или при агрегации антигена. В состав входят 20 белков. Основные компоненты комплемента: С 1, С 2, СЗ, С 4. . . С 9. Важную роль играют также факторы В, D и Р (пропердин). Белки комплемента относятся к глобулинам (5 10 % от всех белков крови) Отличаются между собой по ряду физико химических свойств.!}
Src="https://present5.com/presentation/3/184293348_437234657.pdf-img/184293348_437234657.pdf-29.jpg" alt=">Fungsi pelengkap: mengambil bahagian dalam lisis mikrob dan sel lain ( sitotoksik"> Функции комплемента: участвует в лизисе микробных и других клеток (цитотоксическое действие); принимает участие в анафилаксии; участвует в фагоцитозе. Комплемент является компонентом многих иммунолитических реакций, направленных на освобождение организма от микробов и других чужеродных клеток и антигенов (например, опухолевых клеток, трансплантата).!}
Src="https://present5.com/presentation/3/184293348_437234657.pdf-img/184293348_437234657.pdf-30.jpg" alt="> Mekanisme pengaktifan pelengkap ialah lata tindak balas proteolitik enzimatik akibatnya"> Механизм активации комплемента представляет собой каскад ферментативных протеолитических реакций, в результате которого образуется активный цитолитический комплекс, разрушающий стенку бактерии и других клеток. Три пути активации комплемента: классический, альтернативный, лектиновый.!}
Src="https://present5.com/presentation/3/184293348_437234657.pdf-img/184293348_437234657.pdf-31.jpg" alt="> Laluan klasik Pelengkap diaktifkan oleh kompleks antigen-antibodi. Untuk ini, penyertaan dalam mengikat"> Классический путь Комплемент активируется комплексом антиген антитело. Для этого достаточно участия в связывании антигена одной молекулы Ig. M или двух молекул Ig. G. Этапы активации комплемента. 1) Присоединение к комплексу АГ+АТ компонента С 1; 2) Последовательная активация «ранних» компонентов комплемента: С 4, С 2, СЗ. Эта реакция имеет характер усиливающегося каскада (одна молекула предыдущего компонента активирует несколько молекул последующего); 3) «Ранний» компонент комплемента СЗ активирует компонент С 5, который обладает свойством прикрепляться к мембране клетки. 4) На компоненте С 5 путем последовательного присоединения «поздних» компонентов С 6, С 7, С 8, С 9 образуется литический (мембраноатакующий комплекс), который нарушает целостность мембраны (образует в ней отверстие), и клетка погибает в результате осмотического лизиса.!}
Src="https://present5.com/presentation/3/184293348_437234657.pdf-img/184293348_437234657.pdf-32.jpg" alt=">Cara klasik untuk memasukkan kompleks ke dalam membran">!}
Src="https://present5.com/presentation/3/184293348_437234657.pdf-img/184293348_437234657.pdf-33.jpg" alt=">Cara klasik untuk memasukkan kompleks ke dalam membran sel">!}
Src="https://present5.com/presentation/3/184293348_437234657.pdf-img/184293348_437234657.pdf-34.jpg" alt=">Laluan alternatif Lulus tanpa penyertaan antibodi. Ciri untuk perlindungan terhadap mikrob gram-negatif"> Альтернативный путь Проходит без участия антител. Характерен для защиты от грамотрицательных микробов. Каскадная цепная реакция начинается с взаимодействия антигена (например, полисахарида) с протеинами В, D и пропердином (Р) с последующей активацией компонента СЗ. Далее реакция идет так же, как и при классическом пути - образуется мембраноатакующий комплекс.!}
Src="https://present5.com/presentation/3/184293348_437234657.pdf-img/184293348_437234657.pdf-35.jpg" alt=">Laluan alternatif">!}
Src="https://present5.com/presentation/3/184293348_437234657.pdf-img/184293348_437234657.pdf-36.jpg" alt=">Laluan lektin Berlaku tanpa penyertaan antibodi. Dimulakan oleh antibodi khas protein pengikat mannose dalam serum darah , yang"> Лектиновый путь Происходит без участия антител. Иинициируется особым маннозосвязывающим белком сыворотки крови, который после взаимодействия с остатками маннозы на поверхности микробных клеток катализирует С 4. Дальнейший каскад реакций сходен с классическим путем.!}
Src="https://present5.com/presentation/3/184293348_437234657.pdf-img/184293348_437234657.pdf-37.jpg" alt=">Lisozim ialah enzim proteolitik yang disintesis oleh darah berfagosit. limfa, susu, sperma, saluran urogenital,"> Лизоцим протеолитический фермент, синтезируемый фагоцитами. Содержится в крови, лимфе, молоке, сперме, урогенитальном тракте, на слизистых оболочках дыхательных путей, ЖКТ, в мозге. Отсутствует только в спинномозговой жидкости и передней камере глаза. Китайские учёные вывели трансгенных коров, молоко которых содержит человеческий лизоцим. Механизм действия Разрушает гликопротеиды (мурамилдипептид) клеточной стенки бактерий, что ведет к их лизису и способствует фагоцитозу поврежденных клеток.!}
Src="https://present5.com/presentation/3/184293348_437234657.pdf-img/184293348_437234657.pdf-38.jpg" alt=">Fungsi Lisozim: mengaktifkan kesan bakterisida dan bakteriostatik dan bakteriostatik"> Лизоцим Функции: бактерицидное и бактериостатическое действие активирует фагоцитоз и образование антител. Нарушение синтеза лизоцима =>снижение резистентности организма, возникновение воспалительных и инфекционных заболеваний. Лечение препаратами лизоцима (из яичного белка или путем биосинтеза).!}
Src="https://present5.com/presentation/3/184293348_437234657.pdf-img/184293348_437234657.pdf-39.jpg" alt=">Interferon Merujuk kepada protein pelindung penting sistem imun. Ditemui pada tahun 1957."> Интерферон Относится к важным защитным белкам иммунной системы. Открыт в 1957 г. Семейство белков гликопротеидов Синтезируются клетками иммунной системы и соединительной ткани. Обладают относительной видоспецифичностью.!}
Src="https://present5.com/presentation/3/184293348_437234657.pdf-img/184293348_437234657.pdf-40.jpg" alt=">Tiga jenis interferon: Leukocyte alpha interferon - dihasilkan oleh leukocyte alpha interferon;"> Три типа интерферонов: Альфа-интерферон лейкоцитарный – вырабатывается лейкоцитами; Бета-интерферон – фибробластный – синтезируется фибробластами (клетками соединительной ткани); Гамма-интерферон иммунный – вырабатывается активированными Т лимфоцитами, макрофагами, естественными киллерами, т. е. иммунными клетками.!}
Src="https://present5.com/presentation/3/184293348_437234657.pdf-img/184293348_437234657.pdf-41.jpg" alt=">Disintesis secara berterusan (kepekatan darah = lebih kurang 2 IU/ml) Interferon pengeluaran meningkat secara mendadak."> Синтезируется постоянно (концентрация в крови = примерно 2 МЕ/мл). Выработка интерферона резко возрастает при инфицировании вирусами!}
Src="https://present5.com/presentation/3/184293348_437234657.pdf-img/184293348_437234657.pdf-42.jpg" alt=">Fungsi interferon: perlindungan antitumor kesan antivirus (melambatkan proliferasi tumor"> Функции интерферонов: противовирусное действие противоопухолевая защита (задерживает пролиферацию опухолевых клеток) иммуномодулирующая активность (стимулирует фагоцитоз, естественные киллеры, регулирет антителообразование В клетками, активирует экспрессию главного комплекса гистосовместимости).!}
Src="https://present5.com/presentation/3/184293348_437234657.pdf-img/184293348_437234657.pdf-43.jpg" alt=">Mekanisme tindakan. Tidak bertindak secara langsung pada virus di luar sel, tetapi mengikat dengan"> Механизм действия. Непосредственно на вирус вне клетки не действует, а связывается со специальными рецепторами клеток и оказывает влияние на процесс репродукции вируса внутри клетки на стадии синтеза белков. Действие интерферона тем эффективнее, чем раньше он начинает синтезироваться или поступать в организм извне.!}
Src="https://present5.com/presentation/3/184293348_437234657.pdf-img/184293348_437234657.pdf-44.jpg" alt=">Mendapatkan kaedah interferon 1 dengan menjangkiti leukosit manusia atau limfosit yang selamat"> Получение интерферона 1 способ путем инфицирования лейкоцитов или лимфоцитов крови человека безопасным вирусом, в результате чего инфицированные клетки синтезируют интерферон, который затем выделяют и конструируют из него препараты интерферона. 2 способ генно инженерный путем выращивания в производственных условиях рекомбинантных штаммов бактерий, способных продуцировать интерферон. Рекомбинантный интерферон нашел широкое применение в медицине!}
Src="https://present5.com/presentation/3/184293348_437234657.pdf-img/184293348_437234657.pdf-45.jpg" alt=">Penggunaan interferon untuk tujuan profilaksis dalam banyak jangkitan virus (influenza) );"> Использование интерферона с профилактической целью при многих вирусных инфекциях (грипп); с лечебной целью при хронических вирусных инфекциях (гепатиты (В, С, D), герпес, рассеянный склероз и др); дает положительные результаты при лечении злокачественных опухолей и заболеваний, связанных с иммунодефицитами.!}
Src="https://present5.com/presentation/3/184293348_437234657.pdf-img/184293348_437234657.pdf-46.jpg" alt=">Protein serum darah pelindung Ambil bahagian dalam melindungi badan daripada mikrob dan antigen lain"> Защитные белки сыворотки крови Принимают участие в защите организма от микробов и других антигенов Белки острой фазы (С реактивный белок, противовоспалительные и др.) Вырабатываются в печени в ответ на повреждение тканей и клеток. СРБ способствует опсонизации бактерий и является индикатором воспаления. Маннозосвязывающий белок - нормальный протеин сыворотки крови. Способен прочно связываться с остатками маннозы, находящимися на поверхности микробных клеток, и опсонизировать их. Способствует фагоцитозу, активирует систему комплемента по лектиновому пути.!}
Src="https://present5.com/presentation/3/184293348_437234657.pdf-img/184293348_437234657.pdf-47.jpg" alt=">Properdin ialah globulin gamma bagi serum darah normal. Menggalakkan pengaktifan laluan Fibronectin pelengkap alternatif"> Пропердин -гамма глобулин нормальной сыворотки крови. Способствует активации комплемента по альтернативному пути Фибронектин - универсальный белок плазмы и тканевых жидкостей, синтезируемый макрофагами. Обеспечивает опсонизацию антигенов и связывание клеток с чужеродными веществами (фагоцитов с антигенами и микробами), экранирует дефекты эндотелия сосудов, препятствуя тромбообразованию. Бета-лизины - белки сыворотки крови, синтезируемые тромбоцитами. Оказывают повреждающее действие на цитоплазматическую мембрану бактерий.!}
Src="https://present5.com/presentation/3/184293348_437234657.pdf-img/184293348_437234657.pdf-48.jpg" alt=">TERIMA KASIH atas PERHATIAN anda">!}
Mekanisme pertahanan rongga mulut
Terdapat faktor tidak spesifik dan faktor rintangan khusus. Sebaliknya, faktor tidak spesifik dibahagikan kepada selular dan humoral, dan faktor khusus juga dibahagikan kepada selular dan humoral.
Faktor humoral rintangan tidak spesifik
Cecair oral telah menyatakan aktiviti antibakteria dan antivirus kerana kehadiran faktor perlindungan tidak spesifik di dalamnya. Mereka dirembeskan oleh sel-sel membran mukus, pembentukan kelenjar rongga mulut, farinks, neutrofil dan makrofaj.
Ini termasuk lisozim, laktoferin, interferon, pelengkap, properdin dan sebilangan besar bahan lain yang telah menyatakan perencatan tidak spesifik, tidak aktif, lisis dan sifat lain yang mempunyai kesan buruk terhadap mikroorganisma.
Lysozyme ialah protein kationik dengan potensi enzimatik yang menghidrolisis komponen konstituen dinding sel. Ia berasal dari kelenjar air liur, di mana ia ditemui dalam keadaan bebas dan terikat dalam acini dan saluran. Enzim tersebut juga telah dikesan dalam makrofaj dan neutrofil. Oleh kerana sel-sel ini sentiasa terdapat dalam cecair gingival, enzim boleh memasuki air liur melalui laluan ini. Aktiviti enzim menyebabkan lisis dinding bakteria kebanyakan mikroorganisma gram positif atau pengasingan rantai streptokokus dengan penurunan seterusnya dalam potensi pertumbuhannya. Lysozyme, sebagai protein kationik, boleh menjadi agen aglutinasi dan menyebabkan autolisis bakteria. Hasil daripada tindakan lisozim pada mucopolysaccharides bakteria, glikopeptida terbentuk, yang merangsang pengeluaran antibodi dan tindak balas hipersensitiviti pelindung jenis tertunda dan menjejaskan fagositosis.
Lactoferin juga mengambil bahagian aktif dalam melindungi rongga mulut daripada patogen pelbagai jangkitan dan pada masa yang sama mengawal fungsi mikroflora normal. Kesan perlindungan protein ini adalah berdasarkan persaingan dengan mikroorganisma untuk penambahan besi. Adalah diketahui bahawa dengan lebihan besi, virulensi jenis mikroorganisma tertentu (streptokokus dan candida) meningkat dengan mendadak. Asal laktoferin dalam rongga mulut kurang difahami.
Interferon adalah sangat penting dalam pembentukan rintangan anti-jangkitan tidak spesifik mukosa mulut, antivirus. Perlu diingatkan bahawa interferon boleh menghalang tindak balas hipersensitiviti jenis tertunda. Interferon disintesis oleh limfosit, makrofaj dan fibroblas. Semasa jangkitan virus, sel-sel mensintesis interferon dan merembeskannya ke dalam ruang antara sel, di mana ia mengikat kepada reseptor khusus sel-sel jiran yang tidak terjejas.
Hasil interferon adalah pembentukan penghalang sel yang tidak dijangkiti di sekitar tapak jangkitan virus untuk mengehadkan penyebarannya. Interferon memainkan peranan penting dalam melawan virus daripada mencegah jangkitan virus. Baru-baru ini, data telah diperoleh yang menunjukkan bahawa interferon, sebagai antagonis oncoprotein, menghalang aktiviti proliferatif sel.
Faktor perlindungan tidak spesifik mukosa mulut termasuk pelengkap (C), kompleks kompleks protein. Pelengkap dalam rongga mulut terutamanya terdapat dalam cecair periodontal dan menyebabkan tindak balas keradangan akut pada tisu gusi, pemusnahan mikrob dan kerosakan tisu.
Sebagai tambahan kepada faktor perlindungan tidak spesifik umum, enzim air liur seperti amilase, alkali dan fosfatase asid, RNase, DNAse, enzim proteolitik dan perencat proteolisis memainkan peranan perlindungan yang penting. Adalah masuk akal untuk memasukkan pirogen endogen, yang dirembeskan oleh makrofaj fagositik semasa penyakit virus, serta sistem properdin, sebagai aset faktor perlindungan rongga mulut.
Oleh itu, air liur diwakili oleh set enzim yang hampir lengkap yang mampu memusnahkan hampir semua jenis substrat biologi mudah (protein, lemak, karbohidrat).
Rintangan (dari lat. penentang - menentang, menentang) - rintangan badan terhadap tindakan rangsangan yang melampau, keupayaan untuk menahan tanpa perubahan ketara dalam keteguhan persekitaran dalaman; ini adalah penunjuk kualitatif yang paling penting bagi kereaktifan;
Rintangan tidak spesifik mewakili daya tahan tubuh terhadap kerosakan (G. Selye, 1961), bukan kepada mana-mana agen perosak individu atau kumpulan agen, tetapi secara umum kepada kerosakan, kepada pelbagai faktor, termasuk yang melampau.
Ia boleh menjadi kongenital (utama) dan diperoleh (menengah), pasif dan aktif.
Rintangan kongenital (pasif) ditentukan oleh ciri-ciri anatomi dan fisiologi organisma (contohnya, rintangan serangga, penyu, disebabkan oleh penutup chitinous yang padat).
Rintangan pasif yang diperoleh berlaku, khususnya, dengan seroterapi dan pemindahan darah gantian.
Rintangan tidak spesifik aktif ditentukan oleh mekanisme penyesuaian perlindungan dan timbul akibat penyesuaian (penyesuaian dengan persekitaran), latihan kepada faktor yang merosakkan (contohnya, peningkatan rintangan kepada hipoksia akibat penyesuaian kepada iklim gunung tinggi).
Rintangan tidak spesifik disediakan oleh halangan biologi: luaran (kulit, membran mukus, organ pernafasan, alat pencernaan, hati, dll.) dan dalaman - histohematic (darah-otak, hemato-ophthalmic, hematolabyrinthine, hematotesticular). Halangan ini, serta bahan aktif biologi yang terkandung dalam cecair (pelengkap, lisozim, opsonin, properdin) melaksanakan fungsi perlindungan dan pengawalseliaan, mengekalkan komposisi optimum medium nutrien untuk organ, dan membantu mengekalkan homeostasis.
FAKTOR-FAKTOR MENGURANGKAN RINTANGAN BUKAN KHUSUS ORGANISME. CARA DAN KAEDAH PENINGKATAN DAN PENGUKUHANNYA
Sebarang kesan yang mengubah keadaan fungsi sistem pengawalseliaan (saraf, endokrin, imun) atau eksekutif (kardiovaskular, pencernaan, dll.) membawa kepada perubahan dalam kereaktifan dan rintangan badan.
Faktor-faktor yang mengurangkan rintangan tidak spesifik diketahui: trauma mental, emosi negatif, kelemahan fungsi sistem endokrin, keletihan fizikal dan mental, latihan berlebihan, puasa (terutama protein), kekurangan zat makanan, kekurangan vitamin, obesiti, alkoholisme kronik, ketagihan dadah, hipotermia, selsema, terlalu panas, kecederaan yang menyakitkan, melemahkan badan dan sistem individunya; tidak aktif fizikal, perubahan mendadak dalam cuaca, pendedahan berpanjangan kepada cahaya matahari langsung, sinaran mengion, mabuk, penyakit terdahulu, dsb.
Terdapat dua kumpulan laluan dan kaedah yang meningkatkan rintangan tidak spesifik.
Dengan penurunan dalam aktiviti penting, kehilangan keupayaan untuk hidup berdikari (toleransi)
2. Hipotermia
3. Ganglioblockers
4. Hibernasi
Apabila tahap aktiviti penting dikekalkan atau meningkat (SNPS ialah keadaan rintangan yang tidak meningkat secara khusus)
1 1. Latihan sistem kefungsian asas:
Latihan fizikal
Pengerasan kepada suhu rendah
Latihan hipoksik (penyesuaian kepada hipoksia)
2 2. Menukar fungsi sistem kawal selia:
Latihan autogenik
Cadangan lisan
Refleksologi (akupunktur, dll.)
3 3. Terapi bukan khusus:
Balneoterapi, terapi spa
Autohemoterapi
Terapi protein
Pemvaksinan tidak spesifik
Ejen farmakologi (adaptogen - ginseng, Eleutherococcus, dll.; phytocides, interferon)
Kepada kumpulan pertama Ini termasuk impak di mana daya tahan meningkat disebabkan oleh kehilangan keupayaan tubuh untuk wujud secara bebas dan penurunan dalam aktiviti proses penting. Ini adalah anestesia, hipotermia, hibernasi.
Apabila haiwan dalam hibernasi dijangkiti wabak, batuk kering, atau antraks, penyakit itu tidak berkembang (ia berlaku hanya selepas ia terjaga). Di samping itu, rintangan kepada pendedahan radiasi, hipoksia, hiperkapnia, jangkitan, dan keracunan meningkat.
Anestesia meningkatkan daya tahan terhadap kebuluran oksigen dan arus elektrik. Dalam keadaan anestesia, sepsis streptokokus dan keradangan tidak berkembang.
Dengan hipotermia, mabuk tetanus dan disentri menjadi lemah, kepekaan terhadap semua jenis kebuluran oksigen dan sinaran mengion berkurangan; peningkatan daya tahan terhadap kerosakan sel; tindak balas alahan menjadi lemah, dan dalam eksperimen pertumbuhan tumor malignan diperlahankan.
Dalam semua keadaan ini, terdapat perencatan yang mendalam terhadap sistem saraf dan, sebagai akibatnya, semua fungsi penting: aktiviti sistem pengawalseliaan (saraf dan endokrin) dihalang, proses metabolik dikurangkan, tindak balas kimia dihalang, keperluan. kerana oksigen berkurangan, peredaran darah dan limfa menjadi perlahan, dan suhu badan menurun, badan beralih ke laluan metabolik yang lebih kuno - glikolisis. Akibat penindasan proses kehidupan normal, mekanisme pertahanan aktif dimatikan (atau dihalang), dan keadaan areaktif timbul, yang memastikan kelangsungan hidup badan walaupun dalam keadaan yang sangat sukar. Pada masa yang sama, dia tidak menentang, tetapi hanya secara pasif bertolak ansur dengan kesan patogenik alam sekitar, hampir tanpa bertindak balas terhadapnya. Keadaan ini dipanggil bertolak ansur(peningkatan rintangan pasif) dan merupakan satu cara untuk tubuh bertahan dalam keadaan yang tidak menguntungkan, apabila mustahil untuk mempertahankan diri secara aktif dan mengelakkan tindakan perengsa yang melampau.
Kepada kumpulan kedua Kaedah berikut untuk meningkatkan daya tahan sambil mengekalkan atau meningkatkan tahap aktiviti penting badan termasuk:
Adaptogen adalah agen yang mempercepatkan penyesuaian kepada kesan buruk dan menormalkan gangguan yang disebabkan oleh tekanan. Mereka mempunyai kesan terapeutik yang luas, meningkatkan daya tahan terhadap beberapa faktor sifat fizikal, kimia, biologi. Mekanisme tindakan mereka dikaitkan, khususnya, dengan rangsangan mereka terhadap sintesis asid nukleik dan protein, serta dengan penstabilan membran biologi.
Dengan menggunakan adaptogen (dan beberapa ubat lain) dan menyesuaikan badan dengan tindakan faktor persekitaran yang tidak menguntungkan, adalah mungkin untuk mewujudkan keadaan khas rintangan yang meningkat secara tidak khusus - SNPS. Ia dicirikan oleh peningkatan dalam tahap aktiviti penting, mobilisasi mekanisme pertahanan aktif dan rizab fungsi badan, dan peningkatan daya tahan terhadap tindakan banyak agen yang merosakkan. Keadaan penting untuk pembangunan SNPS ialah peningkatan dos dalam kekuatan pengaruh faktor persekitaran yang tidak menguntungkan, aktiviti fizikal, dan penghapusan beban berlebihan, untuk mengelakkan gangguan mekanisme penyesuaian-kompensasi.
Oleh itu, organisma yang lebih tahan adalah yang menentang lebih baik, lebih aktif (SNPS) atau kurang sensitif dan mempunyai toleransi yang lebih besar.
Menguruskan kereaktifan dan rintangan badan adalah bidang perubatan pencegahan dan terapeutik moden yang menjanjikan. Meningkatkan rintangan tidak spesifik adalah cara yang berkesan untuk menguatkan badan secara amnya.
Faktor perlindungan tidak spesifik humoral diwakili oleh pelbagai protein dan peptida yang terkandung dalam darah dan cecair badan. Mereka sendiri mungkin mempunyai sifat antimikrob atau dapat mengaktifkan mekanisme imuniti humoral dan selular yang lain.
1.1.1. Lysozyme (muramidase) ialah enzim lisosom yang aktivitinya dimanifestasikan dalam hidrolisis ikatan -1-4-glikosidik poliaminosugar dalam dinding sel bakteria gram positif yang kebanyakannya. Kesan antimikrob lisozim dikaitkan dengan keupayaannya untuk membelah ikatan glikosidik dalam molekul N-murein (polimer asid L-acetyl-muramic dan N-acetylglucosamine), yang merupakan sebahagian daripada dinding sel gram-positif dan gram- mikroorganisma negatif. Dalam kombinasi dengan pelengkap dan beberapa faktor kimia dan fizikal, lisozim juga boleh melisiskan sel-sel mikroorganisma gram-negatif. Dengan berinteraksi dengan immunoglobulin rembesan, lysozyme mengambil bahagian dalam pembentukan imuniti tempatan.
1.1.2. Pelengkap - sistem protein serum terdiri daripada lebih daripada 20 komponen sifat globulin dan dianggap sebagai kompleks proenzim yang memerlukan pengaktifan berurutan, bermula dengan yang pertama (laluan pengaktifan klasik), komponen ketiga dan kelima (laluan pengaktifan alternatif) pelengkap. Pelengkap yang diaktifkan, berinteraksi dengan kompleks antigen-antibodi, melisiskan yang terakhir. Sebagai tambahan kepada sitolisis, pelengkap mengambil bahagian dalam anafilaksis, lekatan imun, conglutination, fagositosis, dan pengiktirafan antigen oleh limfosit.
Pengaktifan fagositosis oleh pelengkap berlaku akibat penyertaan komponennya C3 dan C5 dalam chemotaxis dan C3 dalam tarikan (melekatan imun). Reseptor untuk serpihan C3 juga terdapat pada limfosit B, yang merupakan prekursor penuh sel-sel penghasil anti-badan dalam tindak balas imun primer dan sekunder terhadap antigen yang bergantung kepada timus dan bebas timus.
1.1.3. Properdin ialah euglobulin serum yang berhijrah antara - dan -globulin. Ia mencetuskan laluan alternatif pengaktifan pelengkap menggunakan sistem kompleks yang merangkumi 6 faktor. Penggerak laluan alternatif ialah immunoglobulin kelas A, endotoksin, zymosan dan polisakarida lain.
Bersama-sama dengan pelengkap, properdin mengambil bahagian dalam pemusnahan kebanyakan bakteria gram-negatif, sel darah merah yang diubah, peneutralan dan penyahaktifan beberapa virus.
1.1.4. Protein C-reaktif (CRP) adalah faktor yang boleh diinduksi dan tergolong dalam kumpulan protein plasma fasa akut yang dipanggil. Ia menerima namanya kerana keupayaannya untuk mengikat C-polisakarida dinding sel pneumokokus. Ia adalah pentamer berbentuk cincin, terdiri daripada subunit yang sama dengan berat molekul 21000 D. Setiap subunit CRP mempunyai pusat aktif yang mengikat fosforilkolin, polikasi, polianion dan galaktan. Fosforilkolin ialah komponen dinding sel bakteria dan fosfolipid membran sel. CRP terikat kepada sasaran mampu mengaktifkan sistem pelengkap melalui laluan klasik dan alternatif. Kompleks yang mengandungi CRP dilarutkan oleh pelengkap dengan cara yang sama seperti kompleks antigen-antibodi. CRP ialah opsonin yang baik dan perangsang motilitas fagosit. Tapak utama sintesis CRP ialah hati satu lagi tapak pengeluaran CRP ialah sel limfoid.
1.1.5. Interferon (IFN) ialah protein molekul rendah yang disintesis dalam sel in vitro dan in vivo di bawah pengaruh pelbagai faktor asing: virus, bakteria, asid nukleik, polimer sintetik, dll. Interferon ditakrifkan sebagai faktor protein yang tidak mempunyai kekhususan virus, dan aktivitinya terhadap virus, sekurang-kurangnya dalam sel homolog, dijalankan dengan penyertaan metabolisme selular, yang melibatkan sintesis RNA dan protein.
Bergantung pada tempat pembentukan dan struktur, tiga jenis INF dibezakan: , , . IFN- dibentuk terutamanya oleh B-limfosit dan lain-lain (leukosit, jenis I), IFN- - oleh sel epitelium dan fibroblas (fibroblast, jenis I), -IFN - oleh limfosit imun dengan penyertaan makrofaj (imun, II). jenis). Perbezaan antigen dalam IFN ditentukan bukan oleh sifat inducer bertindak, tetapi oleh sifat sel penghasil. IFN terbahagi bukan sahaja kepada 3 jenis, tetapi setiap satunya terdiri daripada beberapa pecahan protein yang berbeza. Menurut klasifikasi antarabangsa, α-IFN terdiri daripada 12 subspesies. 4 subjenis -IFN dan 3 subjenis -IFN telah diterangkan.
Pengeluaran IFN dalam badan dijalankan terutamanya oleh leukosit, T- dan B-limfosit, makrofaj, sel RES, dan sel epitelium membran mukus. Pembentukan IFN semasa jangkitan virus berlaku dengan sangat cepat, dari jam pertama penyakit, bertepatan dengan masa dengan pembiakan virus dan jauh lebih awal daripada penampilan imunoglobulin tertentu, malah IgM. Interferon adalah sebahagian daripada kompleks limfokin dan diri mereka, dengan sifatnya, adalah limfokin. IFN imun, seperti limfokin, dihasilkan oleh limfosit T sebagai tindak balas kepada rangsangan antigen.
1.1.6. Penunjuk penting bagi keadaan pautan humoral rintangan bukan spesifik ialah aktiviti bakterisida serum darah. Ia dimediasi oleh protein ringkas (laktoferin, transferin, interferon, interleukin-1,-6,-8, faktor nekrosis tumor, faktor pengaktifan platelet, lisozim, fibronektin), protein kompleks (pelengkap, fibrinopeptida), protein fasa akut keradangan (haptodepths , fibrinogen, protein C-reaktif, dll.).
Dalam serum darah, pemula tindak balas bakteria adalah imunoglobulin kelas M, sebagai yang paling bergantung kepada pelengkap, dalam rembesan mukosa - imunoglobulin kelas A, sebagai yang paling bergantung kepada lisozim.
Berhubung dengan mikroorganisma gram-negatif, aktiviti bakterisida serum darah adalah hasil daripada tindakan sinergistik faktor secara beransur-ansur termasuk dalam proses ini: pada mulanya - immunoglobulin dan pelengkap, kemudian - lisin dan lisozim. Lisis bakteria gram-negatif dijalankan terutamanya disebabkan oleh pelengkap, yang menyebabkan pemusnahan lapisan marginal membran, dan dipertingkatkan oleh lisozim.
Berhubung dengan bakteria gram-positif, lisozim bertindak sebagai faktor litik utama, -lisin adalah satu tambahan. Mikrob yang ditutupi dengan membran dengan lapisan tegar yang berkurangan nampaknya boleh dilisekan dengan pelengkap sahaja. Tidak lisis, tetapi bakteria yang rosak lebih mudah terdedah kepada fagositosis, terutamanya selepas penjerapan imunoglobulin dan pelengkap pada permukaannya.
Rintangan tidak spesifik dilakukan oleh faktor selular dan humoral yang berinteraksi rapat untuk mencapai kesan akhir - katabolisme bahan asing: makrofaj, neutrofil, pelengkap dan sel lain dan faktor larut.
Faktor humoral rintangan bukan spesifik termasuk leukins - bahan yang diperoleh daripada neutrofil yang mempamerkan kesan bakteria terhadap beberapa bakteria; erythrin - bahan yang diperoleh daripada sel darah merah yang bersifat bakteria terhadap bacillus difteria; lysozyme - enzim yang dihasilkan oleh monosit, makrofaj, bakteria lisis; properdin ialah protein yang membekalkan sifat bakteria dan peneutralan virus serum darah; beta-lisin adalah faktor bakteria dalam serum darah yang dirembeskan oleh platelet.
Faktor rintangan tidak spesifik juga adalah kulit dan membran mukus badan - barisan pertahanan pertama, di mana bahan yang mempunyai kesan bakteria dihasilkan. Air liur, jus gastrik, dan enzim pencernaan juga menghalang pertumbuhan dan pembiakan mikrob.
Pada tahun 1957, ahli virologi Inggeris Isaacs dan ahli virologi Switzerland Lindenmann, mengkaji fenomena penindasan bersama (gangguan) virus dalam embrio ayam, menafikan hubungan proses gangguan dengan persaingan antara virus. Ternyata gangguan itu disebabkan oleh pembentukan dalam sel bahan protein rendah molekul tertentu, yang diasingkan dalam bentuk tulennya. Para saintis menamakan interferon protein ini (IFN) kerana ia menyekat pembiakan virus, mewujudkan keadaan rintangan dalam sel terhadap jangkitan semula seterusnya.
Interferon terbentuk dalam sel semasa jangkitan virus dan mempunyai kekhususan spesies yang jelas, iaitu, ia menunjukkan kesannya hanya dalam organisma di mana sel ia terbentuk.
Apabila badan menghadapi jangkitan virus, ia adalah pengeluaran interferon yang merupakan tindak balas paling cepat terhadap jangkitan. Interferon membentuk penghalang perlindungan terhadap virus lebih awal daripada tindak balas perlindungan khusus sistem imun, merangsang rintangan selular dan menjadikan sel tidak sesuai untuk pembiakan virus.
Pada tahun 1980, Jawatankuasa Pakar WHO menerima pakai dan mengesyorkan klasifikasi baru, mengikut mana semua interferon manusia dibahagikan kepada tiga kelas:
- alpha interferon (leukosit) adalah ubat utama untuk rawatan penyakit virus dan kanser. Ia diperolehi dalam budaya leukosit darah penderma, menggunakan virus yang tidak berbahaya kepada manusia (virus Sendai) sebagai interferonogen;
- interferon beta - fibroblastik, dihasilkan oleh fibroblas dalam jenis interferon ini, aktiviti antitumor mengatasi aktiviti antivirus;
- interferon gamma - imun, dihasilkan oleh limfosit jenis T yang tersensitisasi apabila bertemu berulang kali dengan antigen yang "dikenali" oleh mereka, serta semasa rangsangan leukosit (limfosit) dengan mitogen - PHA dan lektin lain. Mempunyai kesan imunomodulator yang jelas.
Semua interferon berbeza antara satu sama lain dalam set asid amino dan sifat antigen mereka, serta dalam keterukan bentuk aktiviti biologi tertentu. Ciri-ciri interferon berikut diterangkan: antivirus, imunomodulator, antitumor; Di samping itu, interferon menyekat pertumbuhan sel, mengubah kebolehtelapan membran sel, mengaktifkan makrofaj, meningkatkan sitotoksisiti limfosit, mengaktifkan sintesis interferon seterusnya, dan juga mempunyai pengaktifan "seperti hormon" aktiviti sel.
Dalam semua pautan interaksi antara komponen sistem imun, baik pada tahap pembentukan, pengaktifan dan manifestasi fungsi mereka, banyak tempat kosong kekal untuk mewujudkan skema kerja tindakan sistem imun dan, atas dasar ini , meramalkan perkembangan kejadian selanjutnya dalam badan.